انتخاب غذا

اگر زن و شوهر در تعيين غذايى كه مى خواهند بخورند، اختلاف سليقه پيدا كردند و هر كدام غذاى مخصوصى را پيشنهاد نمودند، طبق قانون اجتماعى ، حق اولويت براى مرد است ؛ زير تحمل مخارج و تهيه لوازم و مواد اوليه بر عهده اوست ، ولى دين اسلام ، در اين مورد، جانب زن را رعايت كرده و به شوهر دستور مى دهد: همان غذايى را بخورد كه همسرش ‍ مايل است (در صورتى كه يكى از آنها براى حفظ سلامت خويش رژيم غذايى مخصوصى نداشته باشد.)

مردى كه چنين كند، از نظر اسلام مومن است ، و مردى كه غذاى مطابق ميل خود را بر زنش تحميل كند منافق است . چه زيباست كه چون صبح ، شوهر از خانه بيرون مى رود، زن سوال كند: براى ظهر چه غذايى درست كنم ؟ و شوهر بگويد هر غذايى را كه خودتان ميل داريد و درست كرديد، من هم مى خورم ، من مسلمانم ، طبق دستور امامم رفتار مى كنم . من كه منافق نيستم ، (معناى منافق و مناسبت آن را با مورد بحث ، ضمن دليل بيان خواهيم كرد.)

دليل

18- المومن ياءكل بشهوه عياله (اءهله ) و المنافق ياءكل اءهله بشهوته .

مومن مطابق ميل عيالش (خانواده اش ) غذا مى خورد، و منافق ، خانواده اش ‍ مطابق ميل او غذا مى خورند.

هر مسلمانى ، عقد ازدواجش مطابق مقررات اسلام است ، مرد مسلمانى كه با همسرى مسلمان ، ازدواج نموده ، قبول كرده است كه مطابق دستور اسلام ، با زنش رفتار كند و زن را امانت خدا بداند؛ بعلاوه چون بانو ضعيفتر از مرد است ، شوهر بايد همواره جانب او را رعايت كند، اسلام هم همين گونه دستور داده است ؛ بنابراين مردى كه غذاى خواست خود را بر همسرش تحميل كند، در واقع نفاق ورزيده است و عملش با زبان و نيتش ‍ كه مى گويد من مسلمانم مخالف گشته است .