خداحافظى

خداحافظى هم مانند سلام كردن ، ايجاد محبت و الفت مى كند. بذر دوستى و مودت مى كارد. شوهران نبايد از اين امر به ظاهر كوچك و در واقع بزرگ و ارزشمند غفلت كنند. زنان طبق عواطف و احساسات لطيفترى كه دارند اگر گاهى از خانه بيرون روند و شوهر در خانه باشد، خداحافظى مى كنند، شوهران هم بايد هميشه وقتى از منزل خارج مى شوند، اين كلمه كوچك (( خداحافظ شما )) را كه در باطن بسى پر محتوا و محبت انگيز است فراموش نكنند.

شوهر با گفتن اين جمله كوتاه ، چشم هسمرش را روشن و دلش را گرم نگه مى دارد. زن هم كارهاى خانه را با دلگرمى و شوق و رضايت انجام مى دهد، خانه را تميزتر و غذا را لذيذتر مى سازد، و از همه مهمتر نشاط و سرورى است كه در اثر خداحافظى شوهر، نصيب زن مى شود. اين خداحافظى ، بدن زن را سالم و روحش را شادمان و احساساتش را بيدار نگه مى دارد. براى اين نعمت ها ارزشى نمى توان پيدا كرد. شادى روح و شوق و شعف و انبساط وجه بالاترين نعمتهاى الهى است كه در اينجا شوهر با گفتن يك جمله كوتاه به همسرش هديه مى كند.

دليل

علاوه بر آنكه هيچ گونه دليلى پيدا نمى شود كه آيات و احاديثى كه روابط اجتماعى مسلمين را بيان مى كند، منحصر به غير زن و شوهر باشد، دليل عقل مى گويد: چون زن و شوهر نياز به محبت و الفت بيشترى دارند، اين آيات و اخبار درباره آنها روشنتر و واضحتر است ، و زنان و شوهران در عمل كردن به اين روايات از ديگران سزاوارتر مى باشند، لذا در سراسر اين كتاب گاهى از اين گونه آيات و روايات عمومى استفاده مى شود. اينك در رابطه با ادله خداحافظى :

14- اميرالمومنين (عليه السلام ) در حال احتضار و قبل از شهادتش ، نصايحى سودمند به خانواده و جميع اصحابش مى كند و در آخر مى فرمايد:

14- وداعى لكم وداع امرى مرصد للتلاقى .

با شما خداحافظى مى كنم ، مانند كسى كه منتظر ديدار است (در قيامت)

15- در روايات و اخبار بسيارى وارد است كه اصحاب ائمه عليهم اسلام خدمت ايشان مى رسيدند و چون مسائل خود را مى پرسيدند و مى خواستند بروند، با آنها خداحافظى مى كردند، از آن جمله :

15- الف : عن الريان بن الصلت ، قال : لما اءردت الخروج الى العراق عزمت على توديع الرضا (عليه السلام )...

ريان بن صلت گويد: هنگامى كه عازم عراق شدم ، تصميم گرفتم كه با امام رضا (عليه السلام ) خداحافظى كنم ...

ب - فلما قمت لاخرج و اءردت اءن اودعه ...

هشام عباسى گويد: چون خواستم از نزد حضرت رضا (عليه السلام ) برخيزم و با او خداحافظى كنم

16- سرور آزادگان جهان ، حضرت سيدالشهدا، حسين بن على عليهما السلام ، كه پدر و مادرم به قربانش باد چون در روز عاشورا، اصحاب و اعوانش شهيد شدند و به نفس شريف عازم ميدان گشت ، سوى اهل بيت خويش آمد و بنا به نقل مجلسى رضوان الله عليه كه در كتابى ديده چنين آمده است .

16- ان الحسين لما نظر الى اثنين و سبعين رجلا من اءهل بيته صرعى ، التفت الى الخيمه و نادى يا سكينه يا فاطمه ، يا زينب ، يا ام كلثوم ، عليكن منى السلام ...

هنگامى كه حضرت حسين (عليه السلام )، هفتاد و دو تن از اهل بيتش را ديد، كه روى زمين افتاده اند، متوجه خيمه زنان شد و با صداى بلند فرمود: اى زينب و اى ام كلثوم سلام آخرم بر شما باد... 

آنچه در اين چهار مورد به عنوان دليل شرعى براى خداحافظى بيان كرديم ، مواردى است كه از ميان اخبار و روايات بسيار، در ياد نگارنده بوده است ، و اگر همه آن موارد استقصا شود و به ده ها روايت و حديث بالغ گردد، باز هم مواردى را نشان مى دهد كه انگيزه خاصى ، براى راوى پيدا شده است كه موضوع خداحافظى را بيان كند، و گرنه يقين بدانيد كه پيغمبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم ) و ائمه اطهار، هر گاه كه از منزل بيرون مى رفته اند يا اراده مسافرتى داشته اند، با همسر و فرزندان خود خداحافظى مى كرده اند.